حجم مطالبی که قصد نوشتنشان را دارم آنقدر زیاد است که از عدم توانایی در بازگو کردنشان بیم ناک هستم.
فعلاً همین قدر که:
دو سال و نیم است شرکتی در زمینۀ طراحی و ساخت هواپیما های فوق سبک تاسیس کرده ایم.
نیمه وقت کار کردنمان در کارگاه منتهی به ساخت دو فروند هواپیما (یکی طراحی خودمان، و یکی هم با طراحی خارجی ولی ساخت مشترک) شده است.
ولی تمام وقت دویدنمان در سازمان هواپیمایی کشوری هنوز به هیچ چیزی شبیه نشده بجز اتلاف جوانی، وقت، انرژی و اعصاب ...
در این مدت بروکراسی تبدیل شده به یکی از مهمترین دغدغه های ذهن آشفته ام.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر