آیا به نظرتان مسافرات با هواپیما نا امن است؟ آیا حاضرید ریسک آنرا قبول کنید؟ مسافرت جاده ای چطور؟
برای اینکه کمی موضوع ریسک برایتان روشن شود، در ادامه به چهار مثال می پردازم؛ فقط از قبل بگویم که اعداد این مثال ها حالت کلی داشته و نباید برای موارد خاص اعمال شوند:
1- وضعیتی که اعتقاد دارید که کنترل بصورت کامل دست شما است. مانند وقتی که با خودروی سواری خودتان در جاده در حال رانندگی بوده و به قول معروف فرمان دست خودتان است. در چنین حالتی ریسکی که بیشتر افراد برای حادثۀ منجر به فوت برایشان قابل تحمل می باشد در حدود 1 در 10000 است.
2- وضعیتی که اعتقاد دارید کنترل امور دست شما است و کم وبیش حق انتخابی نیز دارید. مانند حالتی که به انتخاب خودتان در یک کارخانه (که خطراتی هم در آن محیط وجود دارد) مشغول به کار شده اید و تقریباً مشغول به کاری هستید که کنترلش دست خودتان است. در این وضعیت ریسکی با اندازه 1 در 100000 معمولاً قابل تحمل ارزیابی می شود.
3- اعتقاد بر عدم کنترل ولی داشتن حق انتخاب. مثل سوار شدن به هواپیمای مسافربری، هواپیمایی که به اختیار خود سوارش شده اید ولی کنترلش به هیچ عنوان دست شما نیست. در چنین وضعیتی ریسکی در حدود 1 در 1000000 احتمالاً برایتان قابل قبول خواهد بود.
4- وضعیتی که نه حق انتخاب با شما است و نه کنترل ماجرا. مانند فجایع زیست محیطی: وقتی راکتوری منفجر می شود یا مایعات سمی از کارخانه ای نشت می کنند و غیره. حداقل ریسک قابل قبول در این وضعیت را بطور کلی می توانیم در حدود 1 در 10000000 ارزیابی کنیم.
---
وقتی یک هواپیمای مسافربری طراحی می شود، تقریباً با هر استانداردی که این کارانجام شود نتیجه قابلیت اطمینانی بیشتر از 0.9999999 خواهد بود. گمان نمی کنم بدترین هواپیما های مسافربری در هر نقطه ای از جهان که تحت کمترین استاندارد ها نیز بکار گرفته شوند شما را در برابر ریسکی بیشتر از حدود 2 در 1000000 قرار دهند. اما راه رفتن و راندن درون خیابان ها و جاده ها به راحتی ریسکی در حدود 1 در 10000 یا بیشتر را برایتان به ارمغان خواهد داشت.
پس چرا خیلی هایمان می گوییم که "دیگر هواپیما سوار نمی شویم، خدا برکت بدهد به اتوبوس". فقط و فقط چون احساس می کنیم درون اتوبوس حق انتخاب و کنترل بیشتری داریم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر